Islam W Praktyce

IbniKemalettin

Selamun aleykum

Przede wszystkim, czym jest szkoly, tego musimy dobrze wiedziec. Ja przekkeje jeden text, w kolejnym postu postaram troche opowiadac.

Koniecznosc Mazhabow‏‏

Wśród Tâbiin i Tebe-i tâbiin także byli mudżtehidowie. Spośród ich mazhabów i mazhabów Ashabu al-kiram, tylko cztery zachowały się w książkach i rozprzestrzeniły się po całym świecie. Pozostałe mazhaby zostały zapomniane. Wiara określona w tych czterech mazhabach jest wiarą Ashabu al-kiram. Z tego względu wszystkie cztery nazywa się też Ahl as-Sunna (tj. sunnickimi). Nie ma zasadniczych różnić pomiędzy nimi w wierze. Członkowie ich uznają się nawzajem za braci w wierze i darzą się miłością. W przypadku wystąpienia przeszkody w wykonywaniu jakiegoś czynu, pojawienia się zaruret, mogą stosować się do przepisów jakie w nich obowiązują. Allahu teala chciał, aby istniały różne mazhaby. Nasz Prorok nazwał te różnice litością Allahu teala dla muzułmanów, gdyż te drobne różnice jakie istnieją w czterech mazhabach ułatwiają wykonywanie czynności muzułmanom. Każdy z muzułmanów wybiera sobie łatwiejszy mazhab kierując się budową swego ciała, klimatem w którym mieszka i zajęciami, którymi się zajmuje. Swe akty czci (ibadet) oraz wszystkie zajęcia wykonuje wg informacji pochodzących z tego mazhabu.
Gdyby Allahu teala chciał, to o wszystkim zostałoby poinformowane jasno w Kur'anie al-kerim i hadisach asz-szerif. Wtedy mazhaby by nie powstały, a do Końca Świata (Kyjamet) w każdym miejscu na świecie obowiązywałby dla każdego muzułmanina jeden ład. Sytuacje, w których znajdują się muzułmanie oraz ich życie stałyby się dla nich trudne. Droga Wysłannika Allaha
Drogą naszego Proroka jest droga wskazana przez Kur'an al-kerim, hadisy asz-szerif i idżtihady mudżtehidów. Odnośnie tych trzech dokumentów, a także Idżmy ummet istnieje jednomyślność Ashabu al-kiram i Tabiin. [Redd-ul-Muhtar].
Jeśli nad jakimś orzeczeniem zapanuje idżma (jednogłoślność) idżtihadów czterech mazhabów, to należy wierzyć w nią. Ktoś, kto w nią nie uwierzy straci wiarę. [Mektubat 2/36]

Uczeni islamscy nie są w stanie wyrazić swej zgody wobec czegoś nieprawidłowego.
W hadisie asz-szerif głoszone zostało: "Moja umma nie dojdzie do porozumienia wobec herezji (dalalet)." [I.Ahmed]

Te cztery dokumenty nazywa się Edille-i szerijje. Wszystko, co nie zostało oparte o nie, należy do innowacji (bid'at). Hadis asz-szerif głosi:
"Moja wspólnota podzieli się na 73 grupy, spośród których tylko jedna pójdzie do Raju. Grupa ta znajduje się na mojej i mojego Ashabu drodze." [Ibni Madża]
Ta rozbieżność wśród nich dotyczy różnicy w metodologii (usul) i w wierze (iman). Po pokoleniu Towarzyszy Proroka (Ashabu al-kiram) wiara wśród niektórych nowych muzułmanów uległa zmianie, oddzielili się przez to od prawidłowej wiary Towarzyszy Proroka i sformowali błędne, heretyckie grupy. Te błędne grupy nazywa się grupami heretyckimi (bid'at). Spośród nich, niektóre tłumacząc nass (Kura'an al-kerim i Sunnę) i popełniając błąd nie popadły w niewiarę, jednak wyrządziły większą szkodę islamowi niż niewierzący. Spierali się zarówno ze sobą jak i z Sunnitami, prowadzili wojny. Przelane zostało w ten sposób wiele krwi muzułmanów. Przeszkodzili muzułmanom w wywyższeniu się i dokonaniu postępu. Heretyckich grup (bid'at) nie należy pomylić z czteroma sunnickimi mazhabami. Mazhab i litość
Ze względu na litość Allahu teâlâ i Jego Posłańca nad wierzącymi, w Kur'anie al-kerim i hadisach asz-szerif nie zostało otwarcie poinformowane jak należy wykonywać niektóre czynności. Jeśli zostałyby one jasno określone, wykonywanie ich dokładnie tak samo należałoby do farz lub sunny. Ci, którzy nie wykonaliby farz popełniliby grzech, a ci, którzy nie przywiązaliby znaczenia do niego zostaliby niewierzącymi. Muzułmanie znaleźliby się w trudnej sytuacji. Czynności niewyjaśnione jasno należy więc wykonywać przyrównując je do tych, które zostały wyjaśnione otwarcie. Spośród uczonych religijnych ci, którzy w ten sposób porównując potrafią zrozumieć jak wykonuje się te czynności nazywani są Mudżtehidami.
Przypadek z czterom mazhabami przypomina przypadek z mieszkańcami miasta. Jeśli sposób rozwiązania pewnej sprawy na którą napotykają mieszkańcy nie zostanie określony w prawie, to przedstawiciele tego miasta zbierają się i starają się rozwiązać tą sprawę przyrównując ją do tej, która została określona we właściwym artykule prawnym. Czasem nie są w stanie dojść do porozumienia. Niektórzy z nich twierdzą, że celem państwa jest utrzymanie miast i zapewnienie ludziom komfortu. Rozumując i obserwując rozwiązują problem stosując analogię między tą sprawą a inną wyraźnie określoną w artykule prawa, przypominają oni tak Mazhab Hanefi.

Niektórzy też obserwują zachowanie urzędników ze stolicy państwa i naśladują ich pod tym względem. Twierdzą, że ich zachowanie odzwierciedla intencje państwa, przypominają oni Mazhab Maliki.
Niektórzy odnajdują sposób wykonania danej sprawy studiując wyrażenie i kontekst prawa, przypominają Mazhab Szafii.

Inna część decyduje się wykonać daną sprawę zbierając inne artykuły prawa i porównywać je do siebie, przypomina ona Mazhab Hanbeli. Cztery właściwe sposoby
Tak o to każdy z przedstawicieli miasta odnajduje jedno rozwiązanie, i każdy z nich stwierdza, że jest ono prawidłowe i zgodne z prawem. Prawo jednak zatwierdza tylko jedno z pośród czterech, stąd pozostałe trzy będą nieprawidłowe. Jednakże ich niezgodność z prawem nie wynika z nieuznania przez nich prawa, czy wystąpienia przeciwko państwu. Wszyscy starają się podporządkować prawu i spełnić nakaz państwa, dlatego też nie można ich winić. Być może ich wysiłek zostanie doceniony. Jednakże ten, kto odnalazł to, co prawidłowe, zostanie bardziej doceniony i otrzyma nagrodę. Taki jest właśnie przypadek z czteroma mazhabami. Sposób jaki podoba się Allahu teala jest z pewnością jeden. Jednak jako, że każdy z imamów mazhabu starał się odnaleźć właściwy sposób tym, którzy popełnili błąd zostanie wybaczone. Zostaną nawet nagrodzeni.
Poza czteroma mazhabami nie jest dozwolone stosować się do innych. Nie oznacza to bagatelizowania mazhabów Ashabu al-kiram i Tabiin, gdyż mazhaby Towarzyszy Proroka (Ashabu al-kiram) oraz mazhaby innych uczonych nie są całkowicie znane. Gdybyśmy je znali, to wolno byłoby się do nich stosować, ponieważ mazhaby ich wszystkich były prawidłowe. Z tego względu, że cztery mazhaby są znane całkowicie, a ich książki dotarły do każdego miejsca, każdy muzułmanin musi stosować się do jednego z nich.
Hazret Imam Rabbani głosi: "Ktoś, kto nie stosuje się do mazhabu jest mulhidem". [Mebde ve Mead]
Jusuf Nebhani (rahmetullahi alejh) powiedział: "Dziś każdy muzułmanin ma obowiązek stosować się do jednego z czterech mazhabów". Podobnie poinformowało wielu uczonych, wśród nich min. Imam Szarani, S. Ahmed Tahtawi.
Nakaz znajdujący się w Kur'anie al-kerim: "Trzymajcie się sznuru Allaha!" oznacza "stosujcie się do tego o czym poinformowali uczeni od fikh i imamowie mazhabów!" [Przypisy do "Durr-ul-muhtar" część zebajih, Tahtawi]Zmiana mazhabu

Imamowie czterech mazhabów oraz stosujący się do nich uczeni poinformowali, że każdy muzułmanin może podporządkować się jednemu z czterech mazhabów, któremu zechce. Może również przenieść się z jednego mazhabu do drugiego, a w przypadku haradżu, wystąpienia trudności może stosować się do innego mazhabu. Allahu teala chciał i określił w wiecznej przeszłości, żeby muzułmanie podzielili się na cztery mazhaby zyskując przez to korzyść. Poinformował, że jest zadowolony z podziału na mazhaby, które dotyczą czynów. Jeśli nie byłby zadowolony, to jego Posłaniec nie określiłby tego podziału jako litość. Tak jak zakazał podziałów w wierze, tak też zakazałby podziału w czynach. [Mizan]

Jeśli Wysłannik Allaha nie wyjaśniłby streszczonych i ukrytych informacji jakie znajdują się w Kur'anie al-kerim, to pozostałyby one niewyjaśnione. Jeśli spadkobiercy Wysłannika Allaha - imamowie mazhabów - nie wyjaśniliby streszczonych informacji przekazanych w hadisach asz-szerif, to sunna proroka pozostałaby niewyjaśniona. W ten sposób żyjący w każdym wieku uczeni podporządkowując się Wysłannikowi Allaha wyjaśniali to, o czym poinformowane zostało w streszczony sposób. .

W czasach czterech znanych imamów żyli również inni imamowie, którzy posiadali swoje mazhaby. Jednak liczba stosujących się do ich mazhabów stopniowo zaczęła się zmniejszać i dziś nie pozostał już nikt. [Hadika]

Wiara czterech sunnickich mazhabów jest taka sama. Nie ma pomiędzy nimi różnicy. Różnice występuje tylko w czynach, które są ułatwieniem dla muzułmanów. Każdy muzułmanin wybiera sobie mazhab, który zechce i stosuje się do niego (tj. czyni taklid). Każdą czynność wykonuje wg wybranego mazhabu. Podział muzułmanów na cztery mazhaby jest litością Allahu teala. Jeśli muzułmanin wykonując wg swojego mazhabu jakiś akt czci, napotka na trudność, jakiś problem, to może stosując się do innego mazhabu wykonać tą czynność w łatwy sposób.Co powinno być naszym wyznacznikiem?
Hazret Imam Rabbani (rahmetullahi alejh) głosi:

"Każda z interpretacji, która nie odpowiada temu, co zostało przekazane przez sunnickich uczonych jest nieprawidłowa. Każdy też heretyk sądzi i upiera się, że stosuje się do Kur'anu al-kerim i hadisów szerif. Ze względu na posiadaną przez siebie ograniczoną wiedzę wywnioskowują oni z tych źródeł błędne interpretacje, zbaczają z prawidłowej drogi i popadają w nieszczęście. Allahu teala głosi w Kur'anie al-kerim: "Przykłady o których mowa w Kur'anie al-kerim sprowadziły wielu w niewiarę, wielu również doprowadziły do przewodnictwa, prawidłowej drogi". [Bekara 26]
Interpretacje, do których doszli sunniccy uczeni są prawidłowe, gdyż doszli do nich analizując dzieła Selef-i Salihin (muzułmanów pierwszej generacji). To oni są tymi, dzięki którym uzyskaliśmy te prawidłowe informacje. Oni są tymi, którzy oddzielili drogę wiodącą do ratunku, od błędnych dróg. Gdyby nie oddzielili tego, co prawidłowe od błędnego, to popadlibyśmy w herezję. Ich praca uratowała islam od zniszczenia. Ten, kto stosuje się do nich będzie uratowany, ten, kto nie będzie podążał za nimi popadnie w herezję i będzie się starał, aby również i inny w nią popadli." [286 list, Mektubat]Konieczność mazhabów
Niektórzy mówią: "Nie należy stosować się do hadisów, lecz do Kur'anu". Podczas, gdy hadisy nie są czymś odrębnym od Kur'anu, a jego wyjaśnieniem. Allahu teala głosi:
"Ten, kto podporządkowuje się Wysłannikowi, ten podporządkował się Allahu teala". [Nisa 80]
"Stosujcie się do nakazów Poroka, unikajcie tego, co zakazał!" [Haszr 7]
"Wyjaśnij ludziom to, co objawiłem!" [Nahl 44]

Gdyby uczeni potrafiliby wyjaśnić Kur'an al-kerim i sformułować na jego podstawie prawa, to Allahu teala powiedziałby swojemu Prorokowi: "Poinformuj tylko o tym, co zostało ci objawione", nie nakazałby mu dodatkowo wyjaśniać. Jeśli Wysłannik Allaha nie wyjaśniłby krótkich i ukrytych informacji Kur'anu al-kerim, to Kur'an pozostałby niewyjaśniony. Gdyby nie hadisy asz-szerif, to nie wiadomo byłoby z ilu rakatów składają się salaty, jak należy je wykonywać, jakie tesbihy należy recytować w ruku i sedżdzie, jak należy wykonywać salat pogrzebowy i świąteczny, ile wynosi nisab zekatu, jakie są farzy pielgrzymki, nieznane byłyby też informacje z zakresu prawa. Żaden z uczonych nie byłby w stanie znaleźć i sformułować na podstawie Kur'anu al-kerim tych informacji. Wyjaśnił je więc nasz Prorok alejhisselam. Gdyby uczeni mazhabów nie wyjaśnili hadisów asz-szerif, to sunna pozostałaby niewyjaśniona. Sunnę wyjaśnili uczeni mudżtehidowie, tak też pojawiły się mazhaby.
Czym jest mazhab? Mazhabem mudżtehida nazywa się informacje jakie uzyskał on ze źródeł islamskich (edille-i szerijje). Wszyscy Towarzysze Proroka byli mudżtehidami i każdy z nich miał swój mazhab. Spośród tych mazhabów tylko cztery zostały spisane w książkach i rozprzestrzeniły się po całym świecie. Różne idżtihady jakie obowiązują w mazhabach odnośnie czynów ułatwiają wykonywania nam naszych czynności. Każdy muzułmanin w zależności od sytuacji w jakiej się znajduje wybiera taki mazhab do którego łatwo mu się stosować. Gdyby Allahu teala chciał, to o wszystkim otwarcie poinformowałby w Kur'anie al-kerim, wtedy mazhaby nie pojawiłyby się, a w każdym miejscu obowiązywałby jeden ład. Sytuacje w jakich znaleźliby się muzułmanie oraz ich życia stałyby się trudniejsze.

Dziś należy stosować się do jednego z czterech mazhabów, gdyż nie są znane całkowicie mazhaby Towarzyszy Proroka i innych mudżtehidów. Z tego względu, że cztery mazhaby są całkowicie znane, a ich książki rozprzestrzeniły się po całym świecie, należy stosować się do jednego z nich. Mazhaby są litością. Hadis szerif głosi:
"Różne idżtihady uczonych (podział na mazhaby) są litością". [Bejheki]
"Obowiązkiem (farz) jest stosować się do Kur'anu al-kerim. Jeśli w nim nie znajdziecie stosujcie się do mojej sunny, jeśli w niej także nie znajdziecie to stosujcie się do słów mojego Ashabu (Towarzyszy)". [Bejheki]
"Podporządkujcie się uczonym!" [Dejlemi]

"Uczeni są spadkobiercami proroków". [Trimizi]

Jeśli muzułmanin wykonując jakiś akt czci wg swojego mazhabu napotka na jakiś problem, to stosując się do innego mazhabu może wykonać tą czynność w łatwiejszy sposób, np. jeśli Szafiici podczas pielgrzymki dotkną kobiety, to ich ablucja zostanie unieważniona, dlatego też wykonują oni pielgrzymkę stosując się do Mazhabu Hanefi. Jest to wyraźny przykład litości. Taklid jest ładżib

Mehmed Ali Demirbasz Pytanie: Mówi się, że ładżib (obowiązkiem) jest podporządkować się czterem mazhabom i czterem imamom. Jakie są tego dowody?

Odpowiedź: W islamie obowiązują cztery dowody. Jeśli jeden z pośród tych dowodów świadczy o tym, że należy stosować się do mazhabu, to problem jest rozwiązany. Odnośnie stosowania się do mazhabu świadczy natomiast nie jeden dowód, ale wszystkie cztery:

1. Od pierwszego wieku hidżry do dziś, tj. XIV wieku, wszyscy muzułmanie stosowali sie do czterech imamów (tj. czynili taklid). Odnośnie podążania za nimi powstała idżma (jednomyślność uczonych islamskich). Stosować się do idżmy jest natomiast ładżib. Hadisy asz-szerif głoszą:

"Moja umma nie uczyni idżmy na dalala (herezji)." [I.Ahmed]

"Zadowolenie Allahu teala jest w idżmie. Ten, kto oddziela się od Dżematu pójdzie do Piekła." [Ibni Asakir]

"Ten, kto oddziela się od Dżemaatu trafi do Piekła." [Teberani]

"Moja Umma nigdy nie ma idżmy na dalala. Gdy pojawi się rozbieżność podporządkujcie się siład-i a'zama [drodze, o której poinformowała większość uczonych]." [Ibni Madża] Wobec tych okoliczności, od pierwszego wieku odnośnie stosowania się jednego z czterech mazhabów powstała idżma. 2. W Kur'anie al-kerim jest głoszone: - "Tego dnia, wszystkie grupy wezwiemy z ich liderami (imamami)." [Isra 71] Kadi Bejdawi[1] (rahmetullahu alejh) jeden z najwybitniejszych uczonych spośród mufessirów (uczonych od Tefsiru) wyjaśnił ten ajet następująco: "Wszystkie ummy wezwiemy z ich prorokiem i imamami do których stosowały się w religii." W Ruh-ul Bejan[2] oraz Tefsirze Husejni[3] został on wyjaśniony następująco: "Każdy zostanie zawołany po imieniu imama mazhabu. Zostanie np. powiedziane "O Szafii" albo "O Hanefi". Wyjaśnienia te ukazują, że ładżib jest stosować się do jednego z czterech mazhabów. W surze Nisa 115 głoszone jest: "Ten, kto oddziela się od drogi wierzących trafi do Dżehennem." Tefsir Medarik[4] wyjaśnia ten ajet następująco: "Tak jak nie jest dozwolone oddzielać się od Księgi i Sunny, tak też nie jest dozwolone oddzielać się od idżmy." Natomiast Tefsir Bejdawi: "Ajet ten ukazuje, że oddzielanie się od idżmy jest haram. Podczas, gdy oddzielanie się od drogi wierzących jest haram, podporządkowanie się jej jest ładżib, warunkiem." Tak więc w Dniu Sądu Ostatecznego każdy zostanie zawołany po imieniu imama mazhabu. Imam wstawi się za tymi, którzy stosowali się do niego. Każdy z czterech imamów mazhabów osiągnął tak wysoki stopień. Znaczenie jednego ajetu brzmi: "Stosuje się do drogi tego, kto się mi podporządkowuje!" [Lokman 15] Zostało poinformowane idżmą, że ci czterej imamowie znajdują sie na tej podporządkowanej drodze. 3. Znaczenie jednego ajetu brzmi: "Po poznaniu drogi do przewodnictwa, tego, kto nie stosuje się do Proroka i odłącza się od drogi wierzących, zawleczemy tam, gdzie zbłądził i umieścimy w bardzo złym miejscu jakim jest Piekło!" [Nisa 115] Imam Szafi powiedział: "Ten ajet, który jest dwodem idżmy, zakazuje oddzielać się od drogi wierzących, ładżib jest podążać tą drogą." Mufessir Abdullah Nesefi wyjaśniając ten ajet powiedział: "Ajet ten ukazuje, że idżma jest dowodem i że oddzielanie się od niej jest niedozwolone." [Medarik] Imam Kadi Bejdawi powiedział: "Ten ajet ukazuje, że zakazane jest oddzielać się od idżmy. Gdy oddzielanie się od drogi wierzących jest zakazane to podporządkowanie się jej jest ładżib." [Tefsir Bejdawi] Prawdziwi uczeni powiedzieli: "Ładżib (Obowiązkiem) jest stosować się do jednego mazhabu. Nie stosować się do żadnego z nich jest wielkim grzechem." Oddzielać się od tej jednomyślności uczonych oznacza oddzielić się od tego ajetu. Znaczenie jednego ajetu jest następujące:

"Jesteście najlepszą ummą dla ludzi. Nakazujecie to, co dobre i zakazujecie tego, co złe." [Al-i Imran 110]
4. W Kur'anie al-kerim głoszone jest: "Jeśli nie wiecie, pytajcie się ahl-i zikr (uczonych)!" [Nahl 43]
Ajet ten nakazuje tym, którzy nie wiedzą jak wykonywać swoje akty czci i zachowywać się w róznych sytuacjach, pytać się tych, którzy wiedzą i od nich poznawać. Nie nakazuje poznawać od każdego, ale od uczonych. Stąd ktoś, kto będzie chciał coś wykonać nie ma szukać w Kur'anie i hadisach, tylko ma zapytać i poznać od mudżtehida, którego mazhabu się stosuje lub też czytać i poznawać z książek uczonych mazhabu. Ktoś, kto pyta i postępuje wg tego, co poznaje czyni taklid, tj. stosuje się do tego mudżtehida. Jeśli nie będzie stosował się do słów mudżtehida i je odrzuci nie będzie należał do żadnego mazhabu. Zwrot ahl-i zikr w ajecie dotyczy imamów mazhab, ponieważ w hadisach szerif głoszone jest:

"Spośród tych, którzy czynią dżihad, poszczą, wykonują salat, dają zekat i wykonują hadż, największe wynagrodzenie mają ahl-i zikr." [I. Ahmed]

W hadisie o którym informuje Ibni Merdewejh Abu Bekr Ahmed, i który relacjonuje Enes bin Malik głoszone jest: "Ktoś, kto wykonuje salat, pości, robi hadż, walczy dla Allaha, jeśli nie lubi swego imama to jest hipokrytą. Jego imam należy do ahl-i zikr." Oznacza to, że zwrot Ahl-i zikr użyty w ajecie to ulema-i rasihin i imamowie czterech mazhabów. Ajety: "Zrozumieją tylko uczeni" i "O posiadający rozum, weźcie przestrogę!" ukazują wyższość czterech imamów mazhabów.
Hazret-i Ahmed bin Muhammed Tahtawi[5] powiedział: "Zwrot użyty w Kur'anie al-kerim "Sznur Allaha" oznacza dżemaat. Dżemaat to ci, którzy znają fikh i naukę. Ten, kto oddziela się od uczonych fikh na odległość dłoni, popadnie w herezję. Siład-i a'zam to droga uczonych fikh, a droga uczonych fikh, to droga Wysłannika Allaha i Hulefa-i raszidin. Ci, którzy odstępują od tej drogi pójdą do Piekła. Miłosierdzie Allaha jest przeznaczone dla tych, którzy znajdują się w grupie Ahl as-Sunna łel dżemaat, a gniew dla tych, którzy się z tej drogi odłączają. Firka-i nadżijje zgromadzona jest dziś w czterech mazhabach. Te cztery mazhaby to Hanefi, Maliki, Szafii i Hanbeli. Ktoś, kto nie należy do jednego z tych mazhabów, należeć będzie do ahl-i bid'at i pójdzie do Piekła." [Tahtawi]
Dzisiaj nie jest dozwolone stosować się do innego niż jeden z czterech mazhabów. [Hadika]
Hazret Imam Rabbani[6] powiedział: "Odłączyć się od mazhabu i nie należeć do żadnego z nich to ilhad. [Mebde we Mead] (Ilhad oznacza odstąpić z prawidłowej drogi.)

[1] Kadi Bejdawi rahmetullahi alejh zmarł w 1286r. w Tebrizie (Iran). Pełnił funkcję kadiego w Szirazie i był uczonym od fikh w mazhabie Szafii.
[2] "Ruh-ul-bejan" Ismail Hakki rahmetullahi alejh zmarł w 1725r. w Bursie (Turcja).
[3] "Tefsir-i Husejni" Husejn Wa'iz rahmetullahi alejh zmarł w 1505r. w Hirazie (Afganistan).
[4] "Tefsir-i Medarik" Nesefi Abdullah rahmetullahi alejh zmarł w 1310r. w Bagdadzie (Irak).
[5] Ahmed bin Muhammed Tahtawi rahmetullahi alejh był hanefickim muftim Kairu. Zmarł w 1815r.
[6] Imam Ahmed Rabbani rahmetullahi alejh jeden z największych uczonych islamskich, mudżeddid drugiego tysiąclecia, zm. w 1624r. w Serhendzie (Indie).
Co oznacza idżtihad i kogo nazywa się mudżtehidem
Sejjid Abdulhakim Arwasi (rahmetullahi 'alejh)[1] pisze w swej książce Ashab-i kiram: "Idżtihad oznacza pracować z całych sił, starać się i zadawać sobie trud. Innymi słowy, starać się wyciągnąć przepisy, by rozwiązać problemy, które nie zostały wytłumaczone jasno i otwarcie w Kur'anie albo w hadisach, przyrównując je do spraw wytłumaczonych jasno i szczegółowo. Tego dokonać może tylko nasz Prorok (sallallahu alejhi łe sellem), cały jego Ashab i spośród reszty muzułmanów ci, którzy awansowali do stopnia idżtihadu; ci wysoko postawieni ludzie zwani są Mudżtehidami. Allahu teala nakazuje nam stosować idżtihad w wielu miejscach w Kur'anie. Stąd mudżtehidowie zobowiązani są do dokonywania idżtihadu. Są to wielcy ludzie, którzy zdolni są zrozumieć przepisy Szeriatu i sprawy religijne ukryte w ajetach i hadisach nie posiadających jasno zrozumiałego znaczenia, korzystając ze swej zdolności rozumienia tekstu i znaczeń, które mogą być wywnioskowane z tekstu.

Aby zostać mudżtehidem konieczne jest gruntownie znać wyższe działy języka arabskiego. Znać Kur'an na pamięć. Wiedzieć co oznacza każdy z ajetów, znaczenie na które wskazuje, leżące w nim ukryte znaczenie, znaczenie, które musi być podane według tematu. Wiedzieć kiedy ajety zostały objawione, dlaczego zostały objawione, o czym zostały objawione, czy są one ogólne czy szczególne, czy należą do nasich, czy do mansuh[2], czy są objęte warunkami[3], czy są bezwarunkowe, jak zostały wyciągnięte z Kiraat-i Saba i Kiraat-i Szazza[4]. Znać na pamięć setki tysięcy hadisów, które znajdują się w Kutub-i sitta[5] i innych księgach hadisów. Wiedzieć kiedy i dlaczego każdy z hadisów został powiedziany i jakie jest pełne jego znaczenie. Który hadis jest wcześniejszy bądź późniejszy od innego. Wydarzenia z którymi jest związany. Wobec jakich wydarzeń i okoliczności został wypowiedziany. Przez kogo został przekazany, bądź opowiedziany. Jaka była moralność osób, które go przekazały. Znać metody i przepisy wiedzy fikh. Pojąć dwanaście wydziałów nauki oraz znaków i symbolów Kur'anu i hadisów oraz ich jasne i ukryte znaczenie, mając je głęboko zakorzenione w sercu. Mieć silny iman i jasne, czyste serce oraz sumienie odznaczające się wyższymi cechami charakteru i spokój.
[1] Był wielkim uczonym o głębokiej wiedzy. Jego list do studenta uniwersytetu promieniuje wiedzą. Został on przetłumaczony na j.angielski i wydany jako broszurka Zmarł w 1362 r. hidżry (1943).
[2] Niektóre ajety zostały zamienione przez inne objawione później. Te wcześniejsze zwane są mansuh, co oznacza 'zmienione'. Późniejsze zwane są nasich, co oznacza 'ten, który zmienił inny'. Przykładem jest ajet o winie.
[3] Niektóre ajety zależą od pewnych warunków, np. ajet "O wierzący, dokonujcie modlitwy," jest objęty warunkami, ponieważ aby dokonać modlitwy należy być zdrowym psychicznie, dojrzałym, należy dokonać rytualnej ablucji, itd. Jednak ajet "O ludzie posiadajcie iman," jest bezwarunkowy, ponieważ każdy musi posiadać iman.
[4] Niektóre ajety w Kur'anie czyta się na siedem różnych sposobów. Każdy sposób ma inne znaczenie. Kiraat-i Szazza oznacza słowo, które kilku towarzyszy Proroka zwykło recytować w niepowszechny sposób.
[5] Sześć ksiąg hadisów, których prawidłowość została potwierdzona przez wszystkich uczonych islamskich.
Różne idżtihady i różne hadisy Niektórzy pod pretekstem obecności różnych idżtihadów i różnych hadisów szerif atakują islam. Allahu teala głosi: "Stosujcie się do mojego Wysłannika". Prorok z litości i dla ułatwienia poinformował o różnych orzeczeniach. Każde jego słowo w religii jest łahij, tj. pochodzi z objawienia. Aby stosować się do niego należy stosować się do uczonych, którzy są jego spadkobiercami. Ktoś, kto stosuje się do jednego prawidłowego mazhabu, ten stosuje się do uczonych. Idżtihad wykonuje uczony, który osiągnął stopień idżtihadu. Jeśli nawet pomyli się w idżtihadzie, to zyska dobry uczynek. Hadis asz-szerif głosi: "Mudżtehid dokonując idżtihad jeśli popełni błąd zyska jeden dobry uczynek, a jeśli będzie miał racje zyska dwa." [Buchari]
Różne idżtihady uczonych, którzy nawet za błąd dostają dobry uczynek są litością Allahu teala. Hadis asz-szerif głosi: "Różne idżtihady uczonych są litością." [Bejheki]
Ze względu na różne idżtihady jeden uczony nie może powiedzieć, że idżtihad innego uczonego jest nieprawidłowy, ponieważ jak głoszone jest w Medżelle "Idżtihadu nie można unieważnić innym idżtihadem." [Paragraf 16]
Tak jak różne idżtihady są litością, tak też jest z różnymi hadisami asz-szerif. Rasulullah (alejhisselam) ze względu na litość nad muzułmanami poinformował o różnych orzeczeniach. Jeśli istniałoby tylko jedno orzeczenie, to nie powstałyby mazhaby. Do Kyjamet, tj. końca świata dla każdego miejsca na ziemi, dla każdej pory roku, dla każdych warunków panowałby jeden ład. Życie i sytuacje muzułmanów byłyby trudne. Hazret Imam Szarani, aby poinformować, że różne idżtihady i różne hadisy szerif są litością napisał obszerną książkę nazywając ją Mizan. W tym cennym dziele wyjaśnił mądrość jaka istnieje w hadisach asz-szerif, które wyglądają sprzeczenie ze sobą. Nasz Prorok (alejhisselam) poinformował o niektórych nakazach, które dotyczyły szczególnej osoby, np. mimo, że jedwab jest zakazany mężczyznom, zezwolił na noszenie jego Hz. Zubejrowi i Hz. Abdurrahmanowi. Pozwolenie jakiego udzielił dotyczyło jednak tylko ich. Hz. Arfedży zezwolił nakładać złoty nos. Orzeczenie to nie obejmuje jednak wszystkich. Niektóre udzielone zezwolenia tak jak dotyczyły tylko szczególnej osoby, tak i nie odnosiły się do każdego. Niektóre zezwolenia dotyczyły tylko tych, którzy znajdowali się w takiej sytuacji, co osoba, która je zyskała, np. jego nakaz wykonuj salat, robiąc ruchy głową (ima) odnosi się do chorego, który nie jest wstanie wykonać sedżdy. Niektórym zezwalał też robić trudne czynności, dotyczyło to tych, którzy mieli na nie siłę. W ten sposób pojawiło się wiele różniących się ze sobą hadisów asz-szerif. Imam Szarani podzielił je pod względem ruchsat i azimet.

Niektóre z różnych hadisów szerif to:
"Oddawanie krwi nie przerywa ablucji" [Bejheki] (We wszystkich 3 mazhabach oprócz Hanefi tak jest.) "Lecąca krew przerywa ablucję." [Bejheki, D.Kutni] (Tak i jest w Hanefi.) "Ten, komu leci krew z nosa powinien wykonać ablucję." [Bejheki] (Tak i jest w Hanefi.) "Kiraat (recytacja) imama jest recytacją dżemaatu." [Hatib] (Tak i jest w Hanefi.)
"Salat bez fatihy jest nieważny." [Buchari] (Tak i jest w Szafii.) "Ablucja tego, kto dotyka przednich prywatnych części ciała mężczyzny staje się nieważna." [A.Dawud, Tirmizi, Nesai] (Tak i jest w Maliki.) "Ablucja, tego kto dotyka przednich prywatnych części ciała mężczyzny nie unieważnia się." [A.Dawud,Tirmizi, Nesai] (Tak i jest w Hanefi.) "Ablucja, tego kto dotyka części prywatnych kobiety staje się nieważna." [Bejheki] (Tak i jest w Szafii.)
"Robiąc ablucję myjcie jame ustną i nos," [Bejheki] (Farz tylko w Hanbeli) "Mycie jamy ustnej i nosa jest sunną" [Muslim] (Poza Hanbeli we wszystkich 3 mazhbach jest sunną.)

"Jedzenie mięsa wielbłąda przerywa ablucję." [Muslim, Abu Dawud, Tirmizi, Nesâi] (Tak i jest w Hanbeli) "Ablucja bez besmele jest nieważna." [A.Dawud, Tirmizi, Bejheki, Hakim] (Tak i jest w Hanbeli)

"Podgrzane na ogniu jedzenie i picie przerywa ablucję." [Muslim, Abu Dawud, Ibni Madże, Tirmizi, Nesai] (W żadnym z czterech mazhabów nie obowiązuje to) "Zwierzęta morskie są helâl." [A.Dawud, Tirmizi, Nesai] (Poza Hanefi, we wszystkich mazhabach obowiązuje to.)
Gdy nie jest się podporządkowanym jednemu z czterech mazhabów
Mehmed Ali Demirbasz| 22 sierpnia 2005
Pytanie: Jak odpowiedzieć komuś, kto twierdzi coś podobnego:
"Podporządkowywać się imamowi mazhabu, oznacza odwrócić się od Allaha i jego Wysłannika, oznacza to być poddanym poddanego. Muzułmanie wychwalili mudżtehidów do stopni proroków, odłączyli się od Kur'anu i powiedzieli, że gdy istnieją słowa mudżtehida czynów swych nie wykonuje się wg Kur'anu. Nie obdarzyli wartością późniejszych uczonych. A przecież późniejsi uczeni są bardziej postępowi. Imam Malik zna jeden mazhab, natomiast Abduh zna wszystkie!"
Odpowiedź: Muzułmanin nie mógłby powiedzieć, że muzułmanie wywyższyli mudżtehidów do stopni proroków. Słowa takie oskarżają miliony muzułmanów należących do czterech mazhabów o kufur (niewiarę). A ktoś, kto nazywa muzułmanina niewierzącym, sam się nim staje. Jeszcze większym oszczerstwem jest oskarżać o odłączenie się od Kur'anu muzułmanina, który jest podporządkowany jednemu mazhabowi. Mazhab oznacza drogę Kur'anu i Sunny. Ktoś, kto podporządkowany jest jednemu imamowi mazhabu, wierzy, że podporządkowany jest Kur'anowi al-kerim i Wysłannikowi Allaha. Żaden z muzułmanów nie twierdzi, że gdy istnieją słowa mudżtehida czynów swych nie wykonuje się wg Kur'anu. Jest to jedno z oszczerstw jakie rzucają na niewinnych muzułmanów przeciwnicy mazhabów.
Jak myśli muzułmanin
Muzułmanin, który podporządkowany jest jednemu mazhabowi myśli następująco:
"Pragnę być podporządkowany Kur'anowi al-kerim. Jednak sam osobiście nie jestem w stanie określić przepisów z Kur'anu al-kerim i hadisów asz-szerif. Nie ufam i nie stosuje się do przepisów, które sam zrozumiem. [Podobnie jak w sprawach ziemskich udaję się do znawców danej branży, np. gdy boli mnie coś nie zwracam się do prawnika, lecz do doktora i to do wykwalifikowanego, nie przygotowuje lekarstw na własną rękę i nie przeprowadzam sam sobie operacji, tak też wobec jeszcze bardziej delikatniejszych spraw religijnych zwracam się do uczonego islamskiego, który jest mudżtehidem, tj. do imama mazhabu, jemu się podporządkowuję i czynię słowo w słowo to, o czym poinformował.] On posiada więcej wiedzy ode mnie. Sam obawiam się hadisu asz-szerif, który głosi: "Ten kto dokonuje komentarzy wg własnego zrozumienia staje się niewierzącym." Nawet reguły, które określili na podstawie Księgi i Sunny ci wielcy uczeni, których - jak informują hadisy asz-szerif - wiedza i pobożność były o wiele większe od tych, którzy pojawili się później, nie są podobne do siebie. Jeśli łatwo można byłoby je określić, to oni zrozumieliby wszystko tak samo."
Stwierdzenie takie jak: "Późniejsi uczeni są bardziej postępowi od wcześniejszych", zgadza się jeśli chodzi o nauki ścisłe. Jeśli chodzi o wiedzę religijną pod uwagę bierze się hadis asz-szerif Rasulullaha: "Każdy wiek jest gorszy od poprzedniego. Tak będzie trwać aż do Końca Świata (Kyjamet)." Ten hadis asz-szerif jest też uzasadniony jeśli chodzi o charakter naukowców i korzystanie z odkryć nauki.
Reguła ta pewnie obowiązuje też jeśli chodzi o większość. W każdym wieku pojawiły się wyjątki. Reformator, który przeciwny jest mazhabom myli wiedzę nauk ścisłych z naukami religijnymi, sądzi, że nauka i naukowiec oznacza to samo. Nauka z pewnością posuwa się do przodu, jednak ten postęp nie oznacza, że naukowcy stają się bardziej postępowi. Wśród późniejszych ludzi nauki nie mało jest takich, którzy są gorsi i mniej postępowi od wcześniejszych.
Imamowie naszej religii nie podejmowali się ustalania znaczenia Kur'anu al-kerim. Uznawali się za niezdolnych do tego. Szukali odpowiedzi pytając Towarzyszy Proroka (Ashabu al-kiram) o to jakie znaczenie przypisał Kur'anowi al-kerim Wysłannik Allaha. Przedkładali zrozumienie Ashabu nad swoje własne. Imam a'zam Abu Hanifa (rahmetullahi alejh), wybierał słowo jakiegokolwiek Sahabi'ego od swego własnego. Kiedy nie znalazł żadnych informacji pochodzących od Rasulullaha i jego Towarzyszy zmuszony był wykonywać idżtihad.
O tym fakcie informują nawet wahhabici. Na 388 stronie wahhabickiej książki Feth-ul-medżid jest napisane:
"Abu Hanifa rahimehullah powiedział: "Jeśli napotkacie na jakieś moje słowo sprzeczne z Księgą Allaha, hadisami Rasulullaha i słowami Sahaby, zostawcie je i przyjmijcie tamte!"
Imam Szafii powiedział: "Jeśli spotkacie w mojej książce coś sprzecznego z sunną Rasulullaha, zostawcie moje słowa i zwróćcie się do jego Sunny!"
Ten fragment pochodzący z wahhabickiej książki ukazuje jak ściśle sunniccy uczeni trzymali się Księgi Allaha i hadisów asz-szerif. Stąd ktoś, kto chce poznać właściwe znaczenie Kur'anu al-kerim i hadisów asz-szerif, powinien czytać książki sunnickich uczonych na temat kelam i fikh.
Uczeni każdego stulecia trzęśli się przed wielkością, wyższością i pobożnością żyjących wcześniej uczonych, słowa ich z kolei uznawali za dokumenty i dowody.
Islam to religia dobrych manier, pokory. Ignoranci są zuchwali i uważają się za uczonych. Prawdziwy uczony okazuje pokorę. Liderzy 72 heretyckich grup, o których hadis asz-szerif informuje, że trafią do Piekła także byli uczonymi o dużej wiedzy. Jednak ufając swej wiedzy podjęli się określania znaczenia Księgi i Sunny. I tak nie dostąpili zaszczytu jakim jest podporządkowanie się Towarzyszom Proroka. Odstąpili z ich prawidłowej drogi.
Uczeni czterech mazhabów nie używali swej głębokiej wiedzy do określania reguł z Kur'anu al-kerim. Nie zdobyli się na to. Używali jej natomiast po to, by zrozumieć to, o czym poinformował Wysłannik Allaha i jego Towarzysze (Ashab).
Allahu teala nie nakazuje ludziom określać reguł z Kur'anu, lecz podporządkować się i przyjąć tym, które określił Rasulullah i jego Towrzysze. Ajet al-kerim: "Bądźcie posłuszni Mojemu Wysłannikowi, podporządkujcie się mu", oraz hadis asz-szerif: "Trzymajcie się drogi moich Towarzyszy" ukazuje to w jasny sposób. Uczonym było trudno zrozumieć znaczenie Kur'anu al-kerim, jak więc przeciętny ignorant może mówić: "Allah powiedział...", "Prorok powiedział...." nie wiedząc co na prawdę oznaczyl Allahu teala. Jeśli wyrazi się podobnie, to jak może mieć rację? Allahu teala zakazał tak mówić. Towarzysze Proroka mieli trudność by zrozumieć znaczenie Kur'anu al-kerim i pytali o nie jego.
Do tych, którzy znajdują się pod wpływami Abuha
Ci, którzy znajdują się pod wpływami Abduha nie potrafią znieść, że muzułmanie i uczeni od stuleci podporządkowani są jednemu z czterech mazhabów. Starają się udowodnić, że taklid, tj. podporządkowanie się jednemu mazhabowi jest niedozwolone, ukazując jako źródło cytaty zaczerpnięte z książek przeciwników mazhab. Wyraźnie widać, że sami nigdy nie przeczytali książek, o których wspominają. Odwołują się na przykład do książki tak wybitnego uczonego jak Imam Szarani pt. "Mizan" cytując słowa Imama Ahmeda, który powiedział do uczonego mudżtehida w nauce hadisów Abu Dawuda: "Nie naśladuj nikogo, poznaj religię od Rasulullaha i jego Towarzyszy". Chcą przez to powiedzieć: "Szarani także zakazał naśladowania jednego z czterech mazhabów".
Osoby znajdujące się pod wpływami Abduha nie wiedzą o dwóch rzeczach. Pierwsza to, że każdy mudżtehid postępuje wg własnego idżtihadu. Nie wolno mu naśladować innego mudżtehida. Imam Szafi rahmetullahi alejh mimo, że poinformował o wielkości Imama a'zama Abu Hanify, to stosował się do swoich idżtihadów.
Druga rzecz to, Imam Szarani rahmetullahi alejh napisał specjalnie książkę "Mizan-ul-kubra", aby poinformować o prawidłowości czterech mazhabów i absolutnej konieczności podporządkowania się jednemu z nich. Abdulwahhab asz-Szerani rahmetullahi alejh był uczonym od hadisów i fikh i należał do mazhabu Szafii. Ktoś, kto przeczyta wyłącznie wstęp do Mizan zda sobie sprawę, że należy być podporządkowanym mazhabom.
We wstępie do Mizan napisane jest: "Ktoś, kto nie naśladuje jednego z czterech mazhabów popadnie w zbłądzenie, będzie zyndykiem, pomocnikiem szatana w sprowadzaniu innych z drogi. Wszystkie dzisiejsze cztery mazhaby są prawidłowe i sahih. Nie istnieje wyższość jednego nad drugim, gdyż wszystkie wywodzą się z tych samych źródeł religijnych."
Imamowie czterech mazhabów i wszyscy podporządkowani im uczeni, poinformowali, że każdy muzułmanin może naśladować mazhab jaki tylko zechce. Allah-u teala poinformował za pośrednictwem swego Proroka, że jest zadowolony z podziału na mazhaby jeśli chodzi o czyny. Jego Wysłannik nazwał ten podział litością. Ktoś, kto nie jest mudżtehidem musi stosować się do jednego mazhabu. Kiedy uczony uzyska stopień wykonywania idżtihadu, musi stosować się do własnych idżtihadów. To właśnie ukazują słowa Imama Ahmeda: "Czerpcie swą wiedzę ze źródeł, z których zdobyli ją wasi imamowie, nie naśladujcie nikogo."
Jeśli Wysłannik Allaha nie wyjaśniłby streszczonych i ukrytych informacji jakie znajdują się w Kur'anie al-kerim, to informacje Kur'anu al-kerim pozostałyby niewyjaśnione. Jeśli spadkobiercy Wysłannika Allaha - imamowie mazhabów - nie wyjaśniliby streszczonych informacji przekazanych w hadisach asz-szerif, to sunna proroka pozostałaby niewyjaśniona. W ten sposób żyjący w każdym wieku uczeni podporządkowując się Wysłannikowi Allaha wyjaśniali to, o czym poinformowane zostało w streszczony sposób. W 44. ajecie sury Nahl zostało powiedziane: "Wyjaśnij ludziom to, co im objawiłem"
Gdyby uczeni potrafiliby wyjaśnić Kur'an al-kerim i sformułować na jego podstawie prawa, to Allahu teala powiedziałby swojemu Prorokowi: "Głoś to, co zostało ci objawione", nie nakazałby mu dodatkowo wyjaśniać. [Mizan]
Muzułmanie podporządkowani czterem mazhabom są dla siebie braćmi. Wiara ich jest taka sama. W ich czynach występują małe różnice, jednak jest to litość Allaha. Allah-u teala nakazuje tym, którzy nie są mudżtehidami podporządkować się mudżtehidom. Głosi: "...i bądźcie posłuszni waszym ululemr". [Nisa 59]
Ululemr to uczeni, którzy potrafią formułować prawa z nass (źródeł islamskich). [Nisa 83]
W hadisie asz-szerif zostało powiedziane: "Ululemr to uczeni od Fikh." [Darimi]
Imam Sujuti rahmetullahi alejh informuje w Tefsirze Itkan, że Ibni Abbas powiedział: "Ululemr to uczeni od Fikh."
W 3 tomie Tefsiru al-kebir na stronie 375, w 2 tomie na 124 stronie Komentarzy do Muslima Imama Nawawi'ego, oraz w Tefsirach Mealim i Niszapur napisane jest, że Ululemr to uczeni od Fikh. Tefsir Ruh-ul-bejan wyjaśniając 71 ajet sury Isra: "Tego dnia, wszystkie grupy wezwiemy z ich liderami (imamami)" informuje, że będzie się zawołanym po imieniu imama mazhabu, powiedziane będzie np. O Szafii, albo O Hanefi."
Ibni Abidin rahmetullahi alejh powiedział: "Aby jakiś czyn, akt czci (ibadet) mógł być wykonany prawidłowo (sahih), musi on być w zgodzie z jednym z czterech mazhabów. Wykonując jakiś akt czci, jeśli jakiś z jego warunków będzie w zgodzie z jednym mazhabem, a inny z innym, to nie będzie on wykonany prawidłowo (nie będzie sahih)." [R.Muhtar str. 51]
S. Ahmed Tahtawi rahmetullahi alejh w Przypisach do "Durr-ul-muhtar" w części zebajih powiedział:"Dziś każdy muzułmanin ma obowiązek należeć do jednego z czterech mazhabów. Ktoś, kto nie należy do jednego mazhabu odłącza się od sunnickiej drogi. A ten, kto się odłącza od niej znajduje się w zbłądzeniu, albo jest niewierzącym."Jedna część przeciwników mazhabów jak: Ibni Hazm, Szewkani, Abduh, Raszid Rida, Siddik Hasan uznając taklid, tj. podoprządkowanie się mazhabom za haram (zakazane), inna część czyniąc telfik, sprowadziła wielu nieświadomych ludzi w zbłądzenie.

Postaram sie troche wiecej:

Z Hadisy wiemy ze zydow podzieli na 71 grupy, jeden trafil do raju, rzesta do piekla. Chrestianow, 72 grupy, 1 do raju reszta do piekla. A my, do 73 grupy, 1 grupa do raju, reszta do piekla.

Tu moim zdaniem ze jest zamieszany, ktory duzo niebezpieczny. nie musimy myslec ze jest konflikt miedzy szia - sunni jest miedzy "hanafi-szafi" powiedzmy.

Imam Rabbani powiedzial o tej jednej grupy to ahli Sunna wel Dzemaat. Czyli szkola Sunni.

W szkole Sunni tez sa szkoly, co to ma znaczyc i dlaczego?

Wiecie, w czasie Naszego Proroka (s.a.s.) ashab zapytali swojej pytan bezposrednio do Proroka (s.a.s.) Po Jemu (s.a.s.) ludzi zapytali do ashaba, oraz naukowcy z ashabu. Niektorych ludzi mieli poziom "mudztehid" czyli dokonujacy idztihad. Czym jest idztihad? Skomentowanie situacji wg swojej wiedzy w Islamie. Ale nie kazda osoba to moze wykonac. Bo nie mam dosc wiedzy. Kto nie jest mudztehidem (nawet alim = naukowcy jest) musi dostosywac idztihady pewnego mudztahida.

Idztihadow w zasadzie nie rozni sie. Np: Hz. Muhammed (s.a.s.) mial krew w ciala i Jego zona odsuwala tego. Potem On (s.a.s.) dokonywal wudu. Wsrod mudztehidow, Abu Hanife skomtentowal ta situacje ze "zrobil wudu poniewaz krew wychodzil z ciala" a Imam Szafii "zrobil wudu poniewaz kobieta dotyknal". Wiec jako rezultat, w szkole Hanafi wudu uniewzny sie jesli krew wychodzi, w Szaafii jesli przeciwny plec dotyka.

Ktory jest prawidlowo?

Znowu, z hadisy dowiemy ze w niezgodnosci wspolnoty jest rahmet czyli litosc Allaha. Taka jest zasada ze jeden mudztehid dokonuje idztihad, jesli trafi, zarobi 10 nagrody. Jesli nie trafi, zarobi 1 nagrody. A my, jesli zrobimy zle komentowanie bedziemy mieli grzech. Poniewaz nie jestesmy mudztehidami.

Wracajac do tematu sekty jak Sunni, szia salafi itd. Kazdy nieprawidlowy sekt ma swoja historii. Niektorych swiadomnie zrobione przez fitna zydowska, niektorych zle skomtentowali Koranu oraz Hadisach...

I prawie kazda inowacjyna sekta zglosi sie ze "Islam jest jeden, i to co ja mowie". Ja dla siebie powiem, reszte sobie wezme cos od tego. Inowacyna wiara jest jak wino w ubraniu. Nie moge powiedziec "ja sobie naleje wino na ubraniu, nie bedzie zostal kolor". Wiec ja nie moge przeczytac byle jak, kazda inowacyjna, skad mam gwarancja ze nie bede wbral niewlasciwa? Nadal uwazam ze jak targ, disponowac kazdy sekty Islamu nie patrzac prawidlowo czy nie, zainstaluje odpowiedzialnosc kto rzadzi. Bo mozna powodowac bladzic ludzi.

Niestety, czasem widzi sie skomentowanie baardzo bardzo daleko od Sunny, od osoby ktorzy uwazaja najbardziej Sunni.

Czytalem kilka dzien temu jak wahabisci mowia o wspomnienia Allaha. Napisano tak: "wspominac -zikr- z Laa ilaahe illallaah jest bida i szirk"

Czy smiejec czy plakac... Jesli La ilahe illallah jest szirk, niech mowia czym jest tewhid wg nich.