Islam W Praktyce

Aynur · Gość

Pewien człowiek idąc drogą zauważył leżące na ziemi jabłko.
Nie widział ogrodzenia więc pomyślał, że do nikogo nie należy, podniósł je i zjadł. Gdy poszedł dalej drogą zauważył ogrodzenie, wiedział już więc, że to jabłko jednak do kogoś należy, postanowił więc odszukać właściciela, zapłacić za nie i prosić o przebaczenie.
W ogrodzie zobaczył pracującego człowieka, spytał czy jest właścicielem, na co pracownik odpowiedział, iż właściciel mieszka 30 kilometrów stąd.

Człowiek ten postanowił przejść te 30 kilometrów by uzyskać przebaczenie i zapłacić za jabłko nie należące do niego. Gdy doszedł na miejsce zapukał, a drzwi otworzył mu stary człowiek.
Zmęczony wędrówką młodzieniec opowiedział całą historię właścicielowi ogrodu. Starszy człowiek spytał: „Przeszedłeś 30 kilometrów by mnie prosić o przebaczenie?” Młodzieniec potwierdził.
Właściciel na to: „Nie wybaczę ci i nie przyjmę twoich pieniędzy, chyba że spełnisz mój warunek!” „Jaki to warunek?” spytał młodzieniec. „Mam córkę, która nie widzi ,nie mówi i nie może chodzić - ożeń się z nią, a wtedy ci wybaczę!” „To jest zbyt wielka kara dla mnie!” - mówi młody człowiek.
Na co stary: „Zrób jak chcesz, ale ja ci nie wybaczę, jeśli nie spełnisz tego warunku!” Zdumiony młodzieniec poprosił o trzy dni na zastanowienie. Myślał i myślał, aż w końcu stwierdził, że Allah egzaminuje go w ten sposób,.....
...Poszedł więc do właściciela ogrodu i przyjął jego warunek.
Gdy zebrali wszystkich świadków i doszło już do zawarcia związku, ojciec córki pokazał mu jej pokój i powiedział, że ona tam na niego czeka.

Młody mąż poszedł do pokoju, który był bardzo ciemny, chciał powiedzieć „Assalamu Alajkum”, ale stwierdził, że przecież nawet, jeśli ona słyszy to nie jest wstanie mu odpowiedzieć, przypomniał sobie jednak o obecności aniołów i wchodząc do pokoju powiedział „Assalamu Alajkum”, na co usłyszał odpowiedź „Ła Alaikum Assalam Ła Rahmatullahi Ła Barakatuh”.
Po czym patrzy, a stoi przed nim piękna kobieta, która słyszy, widzi i chodzi.
Swierdził, więc, iż został oszukany, na co kobieta odpowiada: „Na Allaha zaiste nie zostałeś oszukany, bowiem moje uszy nigdy nie słyszały rzeczy zabronionej przez Allaha, moje oczy nigdy nie widziały niczego, co haram, mój język nie mówił też nigdy słów, wbrew zadowoleniu Allaha, a moje nogi nigdy nie wchodziły w zakazane przez Allaha miejsce.”

PS.
Ta opowieść jest o rodzicach Imam-i Azam, ebu Hanife- późniejszym założycielu szkoły hanefidzkiej.
W wieku 9 lat umiał On Kuran na pamięć (hafiz).

MARI

Ech....