Islam W Praktyce

Administracja

071 - Noe

W imię Boga Litościwego i Miłosiernego.

1. Dałem Noemu dostojność Apostoła i poleciłem aby groził, swemu ludowi karą, która wprzód przyjdzie nim nastąpi męka piekielna paląca serce.

2. Rzekł do nich: Jestem przysłany jako ostrzegacz jawny od Boga.

3. Ażebyście się modlili i służyli Bogu; bójcie się Go, i bądźcie posłuszni mojej nauce.

4. A będziecie zbawieni od waszych grzechów, i przedłużony będzie wasz wiek, do czasu oznaczonego. Skoro czas naznaczony nadejdzie, nikt od niego was nie odwróci. O! gdybyście wy jemu wierzyli?

5. Boże mój! zawołał Noe, wzywałem ludzi, dzień i noc do wiary, a nie mogłem ich przyprowadzić mem wzywaniem do Ciebie, lecz owszem stronili coraz bardziej.

6. A za każdem wzywaniem do wiary i tłumaczeniem nauki, zatykali palcami swe uszy, ażeby nie słyszeć moich nawracań; zakrywali się swą odzieżą. Zawsze chcieli zostać niewiernymi, i wzbraniali się przyjęcia prawdy z największa dumą.

7. Jeszcze i jeszcze wzywałem ich aby Ci cześć oddawali.

8. Wzywałem ich jawnie i tajemnie.

9. Mówiłem im: Błagajcie przebaczenia u Pana, On bardzo jest skłonny do przebaczenia.

10. Zeszle wam deszcze z nieba, stosownie do potrzeby;

11. Zasili was bogactwami, obdarzy potomstwem; uczyni wasze ogrody i sady urodzajnemi, rzeki na nowo płynacemi.

12. Dla czegóż nie błagacie łaski Boga i nie uwielbiacie Go?

13. Wszakże On dla was potworzył rozmaite zwierzęta.

14. Czyż nie widzicie, że Bóg stworzył siedmioro sklepionych niebios, jedno nad drugiem;

15. On uczynił księżyc światłym, a słońce jaśniejącem.

16. On was stworzył z ziemi.

17. I naznaczył powrót do niej, a potem znowu was z niej wyprowadzi.

18. On rozwinął pod waszemi nogami ziemię, naksztalt kobierca.

19. I chodzicie po niej równemi drogami.

20. Boże wielki! rzekł Noe, lud mój był mi nieposłuszny, i poszedł za tymi, którzy mu żadnej pomocy udzielić nie są w stanie, ani swemi skarbami, ani potomstwem; a tylko przyniosą szkodę przyszłemu ich żywotowi.

21. Powystawiali rozliczne bałwany, przywodząc na mnie pośmiewisko.

22. I mówili do pospólstwa: Nie rzucajcie waszych bogów a chwalcie ich. Nic opuszczajcie Weddy i Sowy.

23. Bądźcie wierni Jagutowi Jankowi i Nesrowi.

24. Wielu z nich zwiodły te bałwany, i liczba wiernych nie powiększała się, idąc coraz dalej w przepaść błędu.

25. Karząc za te grzechy, zatopiliśmy ich powodzią, i wprowadziliśmy w piekielny ogień.

26. Nie mogli oni wówczas znaleść obrońcy od kary, przeciw wszechmocnemu.

27. Noe wówczas, taką uczynił modlitwę do Boga: Panie! sapraw niech na ziemi żadna nie zostanie pamiątka po tych niewiernych.

28. Oni zepsują Twe sługi, a z tych wyrodziłyby się pokolenia zepsute i przestępne.

29. Boże! zbaw mnie i moją rodzinę, i ci tylko niech wnijdą do Arki, mego domu, którzy są wierni Tobie. Uczyń tę łaskę dla mężów i niewiast wiernych, a nie ułaskawiaj złych i prowadź ich do zguby.