Islam W Praktyce

Administracja

48. AL-FATH

1.W imię Boga, Miłosiernego, Litościwego. 2.Zaprawdę, My daliśmy ci wyraźne Zwycięstwo, 3.By Allach mógł zakryć twoje słabości, dawne i przeszłe, i żeby mógł On dopełnić swe łaski wobec ciebie i wprowadzić cię na właściwą drogę, 4.I żeby Allach mógł pomóc ci wspaniałą pomocą. 5.On jest Tym, który zesłał spokój do serc wiernych, aby dodali wiary do swojej wiary – wszak do Allacha należą zastępy niebios i ziemi i jest Allach Wszechwiedzący, Mądry – 6.Żeby uczynić, by wierzący mężczyźni i wierzące niewiasty weszły do Ogrodów, poniżej których płyną strumienie, w których zamieszkają, jak i by On mógł odsunąć od nich ich zło – to bowiem, w oczach Allacha, jest największe osiągnięcie. 7.I żeby On mógł ukarać mężczyzn i niewiasty hipokrytów i mężczyzn i niewiasty bałwochwalców, którzy względem Allacha dopuszczają złe myśli. Spadnie na nich nieszczęście i Allach jest na nich zagniewany. On ich przeklął i przygotował dla nich Piekło. A jest to naprawdę złe przeznaczenie. 8.Do Allacha należą zastępy niebios i ziemi i jest Allach Potężny, Mądry. 9.My wysłaliśmy cię jako świadka i zwiastuna dobrej nowiny i jako tego, który ostrzega. 10.Abyście uwierzyli w Allacha i Jego Posłańca, i pomagali mu, i szanowali go, i abyście wychwalali Allacha rano i wieczorem. 11.Zaprawdę, ci, którzy przysięgają wierność tobie, naprawdę przysięgają wierność Allachowi. Dłoń Allacha jest nad ich dłońmi. Jeżeli zatem ktoś złamie swą przysięgę, złamie ją na swoją własną zgubę, a jeśli kto dotrzyma przymierza, które zawarł z Allachem, z pewnością On da mu wspaniałą nagrodę. 12.Ci Arabowie pustynni, którzy znaleźli sposób, by pozostać w tyle, powiedzą ci: „Byliśmy zajęci naszymi rodzinami i naszym dobytkiem, więc prosimy cię o przebaczenie”. Oni wypowiadają swoimi ustami to, czego nie ma w ich sercach. Powiedz: „Kto choć trochę jest w stanie pomóc wam przeciwko Allachowi, gdyby On zechciał w jakiś sposób wam zaszkodzić lub gdyby zapragnął dla was jakieś korzyści? Nie, Allach jest w pełni Świadom tego, co czynicie”. 13.”Nie, wy pomyśleliście, że Posłaniec i wierni nigdy nie wrócą do swych rodzin i uczyniono, iż to wydało się miłe waszym sercom, a pomyśleliście złą myśl i byliście ludem zgubionym”. 14.A jeśli chodzi o tych, którzy nie wierzą w Allacha i Jego Posłańca, My niechybnie przygotowaliśmy dla nich płonący ogień. 15.Do Allacha należy Królestwo niebios i ziemi. On przebacza, komu zechce, i karze tego, kogo zapragnie ukarać. Allach jest Najbardziej Przebaczający, wiecznie Litościwy. 16.Ci, którzy zdołali pozostać w tyle, powiedzą, kiedy pójdziecie, by wziąć zdobycze wojenne: „Pozwólcie, że pójdziemy z wami”. Oni próbują zmienić dekret Allacha. Powiedz: „Nie pójdziecie z nami. Tak przedtem powiedział Allach”. Wtedy oni powiedzą: „Nie, wy nam zazdrościcie”. Tak nie jest, albowiem w rzeczywistości oni niewiele rozumieją. 17.Powiedz Arabom z pustyni, którzy zdołali pozostać w tyle: „Będziecie wezwani do walki przeciwko niezwykle mężnemu ludowi. Będziecie z nim walczyć, aż się podda. Potem, jeśli będziecie posłuszni, Allach da wam dobrą nagrodę. Jeżeli jednak odwrócicie się, jak odwróciliście się przedtem, On was ukarze bolesną karą”. 18.Nie ma winy po stronie ślepych, ani nie ma winy po stronie chromych, ani nie ma winy po stronie chorych, jeśli nie idą, by walczyć. Jeśli ktoś będzie posłuszny Allachowi i Jego Posłańcowi, Allach uczyni, że wejdzie on do Ogrodów, pod którymi przepływają strumienie. Lecz jeśli kto odwróci się plecami, tego On ukarze żałosną karą. 19.Zaiste, Allach upodobał sobie wiernych , kiedy składali ci przysięgę pod Drzewem, a wiedział On, co jest w ich sercach i zesłał na nich spokój, i nagrodził ich bliskim zwycięstwem. 20.I wspaniałymi zdobyczami, które sobie wezmą. Allach jest Potężny, Mądry. 21.Allach obiecał wam wspaniałe zdobycze, które weźmiecie, i dał wam to zawczasu, i powstrzymał ręce ludzi przed wam, aby było to Znakiem dla wiernych i aby mógł On poprowadzić was ku właściwej drodze. 22.I obiecał On wam inne zwycięstwo, którego do tej pory nie byliście w stanie odnieść, Allach jednak niechybnie już je odniósł. Allach wszak posiada władzę nad wszystkimi rzeczami. 23.I gdyby ci, którzy nie wierzą, mieli z wami walczyć, z pewnością odwróciliby się. Wówczas nie znaleźliby ani obrońcy, ani pomocnika. 24.Takim było zawsze prawo Allacha i ty nigdy żadnej zmiany w prawie Allacha nie znajdziesz. 25.I On jest Tym, który pohamował ich ręce przed wami i wasze ręce przed nimi w Dolinie Mekki, po tym jak dał wam zwycięstwo nad nimi. I Allach widzi wszystko, co czynicie. 26.Oni są tymi, którzy nie uwierzyli i oddzielili was od Świętego Meczetu, jak i uniemożliwił, żeby poświęcone ofiary dotarły do miejsca ich złożenia. I gdyby nie pewna liczba wierzących mężczyzn i wierzących niewiast, którzy byli wówczas w Mekce i których, nie wiedząc, moglibyście byli zdeptać i w ten sposób z ich powodu dopuścić się niezamierzonego grzechu, On pozwoliłby wam walczyć, jednakże On powstrzymał was, aby dopuścić do swej łaski tego, kogo chciał. Gdyby ludzie ci byli wyraźnie oddzieleni od niewiernych, My niechybnie ukaralibyśmy tych, którzy nie uwierzyli, żałosną karą. 27.Kiedy ci, co nie uwierzyli, napełnili swe serca pełnym dumy oburzeniem – oburzeniem względem Dnia Niewiedzy – Allach zesłał swój spokój na Posłańca i na wiernych i uczynił, że mocno przywarli do zasady sprawiedliwości, wszak mieli oni do tego większe prawo i byli bardziej tego godni. A Allach wszystko dobrze zna. 28.Allach rzeczywiście wypełnił Posłańcowi jego Widzenie: Wy niechybnie wejdziecie do Świętego Meczetu, jeśli tak zapragnie Allach, bezpiecznie. Niektórzy z was będą mieli ogolone głowy, inni będą mieli krótko przycięte włosy, a nikt z was nie będzie się bał. Lecz On wiedział to, czego wy nie wiedzieliście. On właściwie oprócz tego naznaczył wam bliskie zwycięstwo. 29.On jest Tym, który wysłał swego Posłańca z przewodnictwem i prawdziwą Religią, aby uczynić, iżby zatriumfowała ona nad wszystkimi innymi religiami. Allach jest Wystarczający jako Świadek. 30.Muhammad jest Posłańcem Allacha. Ci zaś , którzy są z nim, są twardzi wobec niewiernych, lecz czuli pomiędzy samymi sobą. Widzisz, jak kłaniają się i padają na twarz w Modlitwie, szukając miłosierdzia i upodobania Allacha. Ich znaki są na ich twarzach, a są to ślady padania na twarz. Taki jest ich opis w Tora. A ich opis w Ewangelii mówi o nasieniu, które wypuszcza kiełek, a potem czyni go mocnym. Później staje się on silny i mocno wspiera się na swym korzeniu, radując żniwiarzy – a to, by On mógł uczynić, iżby niewierni wrzeli z wściekłości na ich widok. Allach tym z nich, którzy wierzą i czynią dobre dzieła, obiecał przebaczenie i wspaniałą nagrodę.