Islam W Praktyce

Administracja

65. AL-TALĀQ

1.W imię Boga, Miłosiernego, Litościwego. 2.O Proroku! Kiedy rozwodzicie się z niewiastami, dotrzymujcie zalecanego okresu i obliczajcie go. I bójcie się Allacha, waszego Pana. Nie wyrzucajcie ich z domów, ani też one same nie powinny odchodzić, chyba że dopuszczą się jawnej niegodziwości. Oto granice ustalone przez Allacha. I jeśli kto przekroczy granice wyznaczone przez Allacha, ten rzeczywiście zgrzeszy przeciwko swojej własnej duszy. Ty nie wiesz. Może tak być, że potem Allach uczyni, iż pojawi się coś nowego. 3.Zatem, kiedy zalecany okres będzie się kończył, pozostawcie je przy sobie uprzejmie lub w stosowny sposób rozstańcie się z nimi, a wezwijcie na świadków dwie godne osoby spośród was, jak i nieście prawdziwe świadectwo Allachowi. W ten sposób napominany jest ten, który wierzy w Allacha i Dzień Ostatni. A jeśli kto boi się Allacha, wówczas On odnajdzie dla niego drogę wyjścia. 4.I zaopatrzy go sąd, skąd ten się nie spodziewa. A jeśli kto pokłada zaufanie w Allachu, wówczas On jemu wystarczy. Zaprawdę, Allach osiągnie swój cel. Wszystkiemu wyznaczył Allach swoją miarę. 5.A jeśli macie wątpliwości, jeśli chodzi o zalecany okres dla tych z waszych niewiast, które straciły swoje comiesięczne oczyszczenie, wówczas wiedzcie, że dla nich wyznaczony jest okres trzech miesięcy; podobnie dla tych, które nie weszły jeszcze w wiek comiesięcznego oczyszczenia. A jeśli chodzi o niewiasty ciężarne, ich okres trwać będzie aż do narodzin dziecka. I jeśli kto boi się Allacha, to On da mu możliwości w jego sprawie. 6.Oto przykazanie Allacha, które On wam zesłał. I jeśli kto boi się Allacha, On odsunie złe efekty jego uczynków i powiększy jego nagrodę. 7.Dawajcie schronienie rozwiedzionym niewiastom podczas wyznaczonego okresu w domach, w których mieszkacie, zgodnie z waszymi zasobami, i nie dokuczajcie im, żeby nie tworzyć im niegodziwości i w ten sposób nie zmuszać ich do odejścia. A jeśli noszą w sobie dziecko, łóżcie na nie do czasu, aż uwolnią się od tego brzemienia. A jeśli karmią piersią dziecko dla was, oddajcie im, co należy, zgodnie ze zwyczajem, wspólnie się wcześniej naradziwszy. Jeśli nie moglibyście dojść oboje do porozumienia, to niechaj inna niewiasta wykarmi ojcu dziecko. 8.Niechaj ten, kto ma obfitość środków, wydaje z tej obfitości. I niechaj ten, którego środki utrzymania są skromne, wydaje z tego, co dał mu Allach. Allach nie obarcza żadnej duszy ponad to, czym ją obdarował. Allach wkrótce po trudnościach ześle ulgę. 9.Ileż miast zbuntowało się przeciwko przykazaniu ich Pana i Jego Posłańca, My zaś rozkazaliśmy im zdać sprawę i ukaraliśmy je okrutną karą! 10.Więc skosztowało ono złych konsekwencji swojego postępowania, a końcem jego sprawy był upadek. 11.Allach przygotował dla nich sroga karę, więc bójcie się Allacha, o wy, ludzie rozumni, którzy uwierzyliście. Allach rzeczywiście zesłał wam Napomnienie – 12.Posłańca, który przedstawia wam zrozumiałe Znaki od Allacha, aby wyprowadzić tych, którzy wierzą i spełniają dobre uczynki, z wszelkiej ciemności do światła. I jeśli kto wierzy w Allacha i czyni dobre dzieła, Allach uczyni, że wejdzie on do Ogrodów, przez które przepływają strumienie, by zamieszkać tam na wieki. Rzeczywiście Allach uczynił dla niego wspaniałe zaopatrzenie. 13.Allach jest Tym, który stworzył siedem niebios, a i z ziemi stworzył podobne. Przykazanie Boskie zstępuje pomiędzy nimi, abyście wiedzieli, że Allach ma władzę nad wszystkimi rzeczami i że Allach w swojej wiedzy ogarnia wszystkie rzeczy.